Dag 7 Lange reisdag naar de Borobudur.

Vakantie vieren en dan wordt je om 5:30 uur gewekt. Pfffff. Maar ik kon nu wel even mooie foto’s maken van de zonsopgang vanaf mijn balkon. Een prachtig gezicht. Om 7 uur rijden we weg bij het hotel Sunrise. We rijden ongeveer een uurtje en slaan dan een sluip route in. Dit scheelt ons 3 tot 4 uren rijden. De weg is een C weg. Erg smal, vergelijkbaar met de Zomerweg tussen Burgum en Hurdegaryp en voor de Groningers > het slingerweggetje naar Henk vanaf de rottonde naar de brug. Voor de brabanders > de A zoveel naar Brabant. Grinzzz. Alleen 1.000.000 meer gaten en hobbels. Dan weer een paar km asfalt en dan weer km’ers gravel. Een enorm stoffige weg. Het heeft hier al 4 maanden niet echt geregend.

Onze eerste stop is bij een steenfabriekje. Deze man maakt er zo´n 500 per dag tegen een prijs van 300 tot 350 Ruphia per stuk. Afhankelijk van de kwaliteit. Alles gaat met de hand en voeten. De klei wordt gemengd met de vliesjes van de rijst. En dan in een vorm geperst. Dan een paar dagen drogen. Vervolgens worden ze gebakken in een oven.

Na zo´n uur rijden komen we weer op de hoofdweg naar Jogya. Vergelijkbaar met een iets bredere B weg in Nederland maar wel slechter dan bij ons. Ongeveer halverwege de rit stoppen we even voor een sanitare stop en inkopen in een supermarktje. Ik pin gelijk weer even 1.200.000 Ruphia. Na een lange rit stoppen we rond 14:00 uur voor de lunch. Dan rijden we door tot we bij de Borobudur.

Daar worden we direct belaagd door souvenier verkopers. We banen ons een weg naar de ingang. Het is een prachtig complex dat zeker tot 1 van de 7 wereldwonderen behoort. We krijgen er een rondleiding van een plaatselijk gids. En we hebben geluk. Sinds afgelopen donderdag mogen de toeristen weer helemaal naar boven lopen tot de 10de rondgang. Toen hadden ze de tempel weer schoon van as van de Merapi volkaanuitbarsting in januari dit jaar. Op de terugweg worden we weer belaagd door verkopers. Der was er 1 die mij een zwarte Boedha wilde verkopen. Ik vond de kleur niet mooi genoeg om hem te kopen en zei tegen hem: “I don’t like the collar off the Boedha”. Toen ging nog een flink stuk met zijn prijs omlaag. Toen ik tegen hem zei: “That doesn’t change the collar”, liep ie boos weg. Grinzzz. Sommige zijn vrij opdringerig en agresief. Tidak triemaa kasieh (< fonetisch) snappen ze dan niet terwijl het toch hun eigen taal is. Tidak blijft tidak! Grinzz.

Na het bezoek reden we door naar het hotel Grand Quality Hotel in Jogya. Een prachtig hotel in de vliegroute van het vliegveld. A ch ja der komt af en toe 1 overvliegen. Het went snel. Net als de oproepen tot gebed van de Moskeën. S’avonds gaan we luxe uit eten. Mijn duurste maaltijd tot nu toe. Ik had zalm met een gebakken aardappel. Helaas was de zalm niet echt warm maar wel oke verder en lekker. Als dessert had ik banaantjes met warme caramel. Daarna de kamer opgezocht en jullie verblijdt met weer 3 reisverslagen. Heb hier gratis wifi internet in het hotel op mijn kamer. Tenminste als het werkt. Gisteren was alles goed en nu heeft mijn Tv geen stroom en doet het internet het niet. Zal zo ff bhij de receptie het melden. Ik schreef dit verslag op dinsdagavond rond 18:00 uur lokale tijd.

We stappen in de bus voor een ritje naar het diner en een voorstelling. Het eten was er goed en het was een sfeervol restaurant. We zatten lekker buiten te eten. Na het diner gingen we de voorstelling “Ramanana ballet” kijken. Een prachtig mytisch verhaal over Koning Rama, Sinta, Witte apen en demonen en herten. Korte samenvatting is: man wordt verliefd. Ontvoerd de vrouw. Andere man bevrijdt haar met behulp van de apen. Eind goed al goed. Oh ja, er werd ook weer met vuurgespeeld. Lekker door de vlammen rollen………

Tot laters allemaal weer,
En ja ik verkleur al aardig.